Predikcija Alchajmera – novi testovi
U celom svetu će do 2050. godine jedna osoba od 85 bolovati od Alchajmerove bolesti, na koju efikasno ne utiče nijedan lek, premda postoje četiri leka koji imaju skroman uticaj, pod uslovom da se daju na vreme.
Rano otkrivanje oboljenja može pomoći pacijentu i porodici da se bolje pripreme za budućnost, ali i testovi za rano otkrivanje mogu pomoći istraživačima da razviju lekove za tretman oboljenja, ili da ga čak zaustave.
A. Loneborg i njegove kolege iz DiaGenic, biotehnološke kompanije u Oslu, Norveška, otkrili su 96 gena u krvi pacijenata sa Alchajmerovom bolešću, koji se razlikuju od osoba koje nemaju te simptome. Na osnovu njihovog ispitivanja krvi 100 starijih ljudi, bili su u mogućnosti da precizno odrede 85% onih sa Alchajmerom. Ovo je nedavno izneo sam Loneborg na sastanku Alchajmer asocijacije u Vašingtonu. Drugi metod je razvijen na Univerzitetu Pensilvanija, SAD, gde su C. Davacikos i kolege koristile PET i MRI skeniranje za dijagnostikovanje Alchajmera. PET se može koristiti za merenje protoka krvi u realnom vremenu, dok MRI može jasno pokazati oštećene fizičke strukture u mozgu. Ovim metodom je tokom jednog ogleda pronađeno svih 15 osoba sa blagim kognitivnim smetnjama, a odbačeno 15 zdravih volontera. Dr Davacikos navodi da su putem ove dve metode otkrivene abnormalne strukture u mozgu u još ranijem stadijumu, dok još nije bilo kliničkih abnormalnosti. Debora Barns i kolege sa Univerziteta Kalifornija, SAD, izumeli su mnogo manje komplikovanu ”tehnologiju” koju mogu koristiti i lekari opšte prakse prilikom kućnih poseta. Oni su proučavali 3.300 starijih ljudi tokom šest godina da bi pronašli relativno jednostavne, a dovoljno pouzdane prognostičke faktore. Zaključili su da je najbolje kombinovati simplifikovani kognitivni test, vreme potrebno da osoba zakopča košulju, vreme da starija osoba pređe rastojanje od 5 metara, iznos težine osobe i nepijenje alkohola. Druga studija podvlači značaj nečije težine. Na Univerzitetu Južna Florida, Tampa, SAD, dr J. Mortimer i kolege proučavali su 678 opatica iz jednog samostana. One koje sunaglo izgubile na težini, imale su mnogo više šansi da razviju Alchajmerovo oboljenje. ”Iznenadni gubitak težine kod starijih ljudi koji nisu dementni, može biti rani znak ovog oboljenja” -kažu istraživači.
Časopis WHITE / jul 2007. godine